Uitzonderingen op de European Accessibility Act: wanneer geldt de wet niet?

Hamer van een rechter

Vanaf 28 juni 2025 gaat de European Accessibility Act (EAA) in. Dit is een belangrijke Europese wet voor digitale toegankelijkheid. Kort gezegd zorgt deze wet ervoor dat veel digitale producten en diensten beter bruikbaar worden voor iedereen. Maar er zijn ook uitzonderingen. Niet elk bedrijf en elke organisatie hoeft eraan te voldoen.

Wanneer gelden deze uitzonderingen? Welke organisaties hoeven niet te voldoen aan de EAA? En waarom is het toch verstandig om digitale toegankelijkheid serieus te nemen, zelfs als je niet verplicht bent? In deze blog geven we daar antwoord op.

Wat is de European Accessibility Act precies?

De European Accessibility Act wil digitale producten en diensten toegankelijk maken voor mensen met een beperking. Denk hierbij aan websites, apps, webshops, e-books, streamingdiensten en zelfs pinautomaten. Deze moeten allemaal beter bruikbaar worden voor iedereen. Niet alleen voor mensen met bijvoorbeeld een visuele of motorische beperking, maar ook voor ouderen en mensen met minder digitale vaardigheden.

Vanaf 2025 moeten veel bedrijven en organisaties deze regels volgen. Maar dat betekent niet dat elk bedrijf hieraan moet voldoen. Er is een aantal situaties en sectoren waarvoor een uitzondering geldt. Laten we die eens bekijken.

Digitale toegankelijkheid verplicht?

Niet elk bedrijf valt onder de nieuwe wet. Kleine bedrijven krijgen bijvoorbeeld een uitzondering. Als jouw bedrijf minder dan 10 werknemers heeft én een jaaromzet van minder dan 2 miljoen euro maakt, hoef je niet te voldoen aan de EAA.

Waarom is dat zo? Toegankelijkheid kan investeringen en werk met zich meebrengen. Voor kleine bedrijven kan dat een flinke uitdaging zijn. Toch adviseert de wet om ook als klein bedrijf zo toegankelijk mogelijk te zijn. Waarom? Omdat toegankelijkheid uiteindelijk goed is voor je klanten en je reputatie.

Zijn er sectoren die geen verplichting hebben?

Ja, er zijn bepaalde sectoren die niet onder de nieuwe verplichting vallen. Dit zijn bijvoorbeeld:

  • Niet-overheidsorganisaties (NGO’s) die werken aan maatschappelijke, sociale of wetenschappelijke problemen, zolang ze niet in opdracht van een overheid werken
  • Sectoren zoals gas-, water- en postbezorging
  • Gezondheidszorginstellingen, als zij niet onder de overheid vallen
  • Scholen, crèches en kinderdagverblijven
  • Publieke media-instellingen zoals de NPO

Deze organisaties hoeven niet te voldoen aan de regels van de EAA. Waarom niet? Vaak omdat zij al onder andere strikte regels vallen, of omdat het een te grote last zou zijn voor hun specifieke werkgebied. Maar ook voor deze organisaties geldt: het is aan te raden om digitale toegankelijkheid serieus te nemen. Velen van hen zijn daarom alsnog bezig met digitale toegankelijkheid. Logisch, want als jouw concurrenten of andere organisaties in jouw regio wel aan de slag zijn met toegankelijkheid, beland je vanzelf lager in Google!

Wanneer geldt ‘onevenredige last’ als uitzondering?

Stel dat jouw organisatie wél onder de EAA valt, maar dat de kosten of de inspanning om aan de regels te voldoen heel erg hoog zijn. In dat geval kun je spreken van ‘onevenredige last’. Dit betekent dat de kosten of moeite om je product toegankelijk te maken niet opwegen tegen de voordelen ervan.

Let op: deze uitzondering is niet makkelijk te krijgen. Je moet duidelijk aantonen dat het écht een grote last is. Bovendien wordt er van je verwacht dat je toch zoveel mogelijk doet om toegankelijkheid te verbeteren. Doe wat wél mogelijk is, ook als je niet alles perfect toegankelijk kunt maken.

Hoe zit het met oudere producten en diensten?

De EAA kijkt niet naar producten en diensten die al vóór 28 juni 2025 bestonden. Die krijgen namelijk een soort respijtperiode. Bestaande diensten en producten mogen tot 28 juni 2030 blijven zoals ze zijn, tenzij ze na 2025 een grote update krijgen. Denk bijvoorbeeld aan een make-over of verandering van de navigatie en structuur van de site. Nieuwe producten en diensten moeten wel meteen aan de toegankelijkheidsregels voldoen.

Voor bepaalde apparaten zoals pinautomaten of ticketmachines geldt zelfs een langere periode. Deze apparaten hoeven pas vervangen te worden na hun economische levensduur, met een maximum van 20 jaar. Dit betekent dat pinautomaten die al vóór 2025 bestonden, dus tot uiterlijk 2045 mogen blijven zoals ze zijn.

Waarom zou je toch investeren in digitale toegankelijkheid?

Misschien denk je nu: mijn organisatie valt onder één van deze uitzonderingen, dus waarom zou ik me druk maken? Dat snap ik. Toch is het goed om digitale toegankelijkheid serieus te nemen. Zelfs als je niet wettelijk verplicht bent.

Waarom? Omdat er in Nederland meer dan 4 miljoen mensen met een beperking zijn. Door je website of dienst toegankelijk te maken, zorg je ervoor dat meer mensen jouw product kunnen gebruiken. Je klantenkring groeit, en je laat zien dat je inclusie belangrijk vindt. Bovendien is een toegankelijke website vaak ook beter voor alle gebruikers, zoals ouderen of mensen die tijdelijk niet goed een muis kunnen gebruiken.

Toegankelijkheid audit volgens de WCAG richtlijnen

Wil je aan de slag met deze nieuwe wet, zodat je niet alleen voldoet aan de regels maar ook hoger in Google komt en een socialere organisatie wordt? Neem dan contact op. Wij kunnen je helpen met quickscans en WCAG audits en onderzoeken. Ook verzorgen we trainingen, workshops en geven we advies op dit onderwerp. Wacht dus niet langer en vraag ons vrijblijvend om hulp.